INTERVIEW
Jacqueline van de Hoef is paardencoach
'IK WIL DE WERELD MOOIER MAKEN, DAT IS MIJN ZIELSMISSIE'
Tekst & Foto's: De Schrijffabriek

‘MYIMPERIUM GAAT OM MIJ, MAAR OOK OM JOU. IK WIL ECHT EEN IMPERIUM, IMPACT MAKEN EN HEEL VEEL MENSEN INSPIREREN''
Paardengek Jacquelien van de Hoef (44) heeft haar naam mee: al haar hele leven is ze gek op paarden en sinds vijf jaar heeft ze er officieel haar zzp-bestaan van gemaakt. Na een aantal jaren als zzp’er eigenaar te zijn geweest van de Hengstenkalender is ze nu paardencoach en therapeut en coacht ze mensen, samen met haar twee paarden Q en Kingston en pony Poco. ‘Paarden maken mij het allergelukkigst en dat wil ik met iedereen delen’.
‘Ik heb altijd paardgereden, m’n hele leven. Geboren in Huizen en verhuisd naar een boerderij in Harderwijk toen ik een jaar was. M’n hele leven ben ik al gek met paarden. Ik had zelfs eerder een pony dan een fiets en het was altijd paarden, paarden. Het was altijd al m’n ding.’
Drama
‘Als kind heb ik het thuis fantastisch gehad, een heel fijne jeugd. Maar op de basisschool was het een drama. Echt niet leuk. Ik had geen aansluiting, werd gepest en kon m’n plek niet vinden, verschrikkelijk. Ik zat op een heel klein streekschooltje met vier kinderen per klas. Dus alles zat bij elkaar, met een ouderwetse leraar die je drie jaar lang hebt. En dan was ik ook nog eens dyslectisch en schreef ik links, dat was toen nog een heel ding ding. In groep drie bleef ik zitten omdat ze dachten dat ik heel dom was. Terwijl veel later uit een IQ-test bleek dat ik hoogbegaafd ben. Maar ze wisten niet beter…’
Eetstoornis
Hoewel haar middelbare school een leukere periode inluidde, ontwikkelde Jacquelien een eetstoornis: ‘Ik heb echt alles gehad, van anorexia tot boulimia en alles wat daartussenin zit. Toen ik op een gegeven moment niet meer kon - ik kon letterlijk niet meer - ben ik met mezelf aan de slag gegaan. Ik was toen halverwege de twintig en had een ontzettend negatief zelfbeeld, dat ook de basis was van dat ik me zo slecht voelde. Hoe naar dat ook was, het is wel de basis geweest voor het bedrijf dat ik nu heb. De paarden gaven me de zelfverzekerdheid die ik nodig had en alles wat ik zelf miste. Rust, ontspanning, liefde, die paarden waren er voor me. Ik kwam erachter hoe ontzettend fijn het is als je goed in je vel zit. En dat wilde ik eigenlijk voor iedereen. Daar zit de basis. Mijn paarden hebben me daardoorheen geholpen.’
Twee passies
‘Ik heb twee passies. Naast paarden is ook psychologie m’n passie. Hoe denken mensen, waarom is hun gedrag zo, wat doen ze, enzovoort. Dat vind ik zo fascinerend! Ook bij de pleegkinderen die vroeger altijd welkom waren in ons gezin, vond ik het heel interessant waarom zij op een bepaalde manier in het leven stonden. Dus ik dacht altijd: ik ga of iets met paarden doen, of ik ga iets in die hoek doen.’
Magie met paarden
‘Na de middelbare school wilde ik de paarden- en veehouderij in en ben ik een agrarische en commerciële opleiding gaan doen. Eenmaal klaar daarmee ben ik voor m’n vader gaan werken, die een groothandel en een aantal winkels in groente en fruit had. Ondertussen gaf ik heel veel paardrijles en was ik veel met paarden bezig. Bij maneges of bij mensen thuis die zelf een paard hadden. Dat heb ik een paar jaar gedaan. Ik heb altijd goed kunnen paardrijden, dat zat er al heel vroeg in. En omdat ik vrij jong al een minderwaardigheidscomplex had, maar wel wist dat ik heel goed met paarden was, ging ik juist op de bokkige paarden waar iedereen af viel. Dan ging ik wel even laten zien wat ik kon. Dat lukte bijna altijd wel en achteraf gezien was het natuurlijk niets anders dan bewijsdrang. Want op het moment dat het dan lukte met het paard vond ik mezelf wél wat waard. Zo heb ik op de meest bizarre dieren gezeten en kreeg ik elk paard wel aan de praat. Dat gaf me zelfvertrouwen en maakte me ook interessant, want het leek soms wel een beetje magie.’


‘IK DENK DAT GEBREK AAN ZELFLIEFDE TEN GRONDSLAG LIGT AAN HEEL VEEL PROBLEMEN'
JEUGDZORG CARRIÈRE
Toch werd werken met paarden in die tijd nog geen werk voor Jacquelien. Na een paar jaar voor haar vader gewerkt te hebben, wilde ze toch de meer psychologische kant op en liet ze zich omscholen.
Jacquelien: ‘Ik wilde iets in de jeugdzorg gaan doen. Ik was toen twintig en ging versneld de opleidingen SPW, SPH en GGZ Agoog doen. Ik ging in de jeugdzorg aan het werk en vond onderwerpen als criminologie, hechtingsstoornissen en alles rondom pathalogie superinteressant. En in de inrichting waar ik werkte maakte ik ook van alles mee. Ik zat vooral op uitstroomgroepen voor jongeren (Lvg), waar de meesten autisme, ADHD of borderline hadden. Maar veel hadden daarnaast ook anti-sociale stoornissen. Dat zit tegen het psychopatische aan. Vond ik superinteressant.’
‘Ik heb dat werk zo’n vijftien jaar gedaan, tot halverwege m’n dertigste toen ik daar in 2014 stopte. Ik was er niet eens zozeer klaar mee, maar de visie van het bedrijf veranderde. Daarbij kwam dat ik binnen Emaus heel graag iets met EMDR, traumaverwerking, wilde gaan doen en daar leek ruimte voor te zijn. Ik ging een EMDR-opleiding volgen, maar toen ik dat uiteindelijk niet bij Emaus kon gaan doen dacht ik: ‘Ik ga zelf verder en bepaal m’n eigen leven’. Toen heb ik ontslag genomen en heb me nog verder doorontwikkeld.’

'DE BESTE 'MOVE' UIT MIJN LEVEN: DE OPLEIDING TOT PAARDENCOACH'
Hengstenkalender
Ik vroeg me wel af hoe en wat ik toen wilde gaan doen, en terwijl ik allerlei cursussen en trainingen volgde, kwam de Hengstenkalender op m’n pad. Jacquelien: ‘Daar freelancete ik af en toe voor en het kwam te koop.’ Omdat paarden ook nog steeds haar passie waren, kocht Jacquelien ‘de Hengstenkalender’. ‘Het is letterlijk een kalender, met goedgekeurde dekhengsten. Daarvoor moest ik het hele land door en had contact met hengstenhouders, maar ook met adverteerders en iedereen die met dekken van paarden te maken had. Heel leuk! In de kalender staat de crème de la crème van Nederlandse paardenwereld. Alleen maar Porsches en Ferrari ’s onder de paarden.’
Alles
‘Als eigenaar van de Hengstenkalender deed ik alles zelf, behalve het vormgeven en drukken. Schrijven, acquisitie, contacten met fokkers, eigenaren, fok- en dekstations, alles. Er zit een enorme wereld achter de paardenfokkerij. En niet elke hengst komt op die kalender te staan. In het landelijke federatiecentrum doen paarden examen om goedgekeurd te worden en voorafgaand daaraan worden ze bijna 2,5 maand uitgebreid geobserveerd, getest en onderzocht. Lichamelijk, maar ook hun karakter. Pas als ze daarvoor slagen komen ze in de Hengstenkalender te staan.’
Schot in de roos
Ondertussen kroop het paardenbloed verder waar het niet gaan kon en ging Jacquelien steeds meer paardrijles geven. Ook vanuit haar manege aan huis die zij en haar gezin in 2015 betrokken. ‘Natuurlijk gaf ik m’n hele leven al paardrijles, maar altijd net te weinig om het als werk officieel op te geven bij de Belastingdienst.’
Toen besloot ik tot de beste ‘move’ uit m’n leven: ik ging de opleiding tot paardencoach in Barneveld doen. Een schot in de roos, supercool en fantastisch. Op dat moment kwam alles bij elkaar en kon ik m’n beide passies, psychologie en paarden, eindelijk combineren. Het werd Myimperium, omdat het ook echt mijn imperium is. En een imperium klinkt heel groot, en dat wordt het ook. Er zit zoveel potentie in dit vak en dat wil ik zo graag over de hele wereld uitbreiden.’
Kun je vluchten?
Met liefde legt Jacquelien uit wat zo uniek is aan paardencoaching: ‘Een paard is een kuddedier. En een kuddedier moet zich veilig voelen, want in een kudde kun je niet vluchten, of althans, is dat heel lastig om met de hele kudde te vluchten. Een paard moet zich veilig voelen om te kunnen vluchten als dat nodig is. Da’s heel primair gedrag. Wanneer iemand in de kudde wordt opgenomen - en dan maakt het niet uit of het twee of vier benen heeft - dan wil het paard weten of dat veilig is en of diegene meekan in de vlucht. Dat is heel primair wat er gebeurt. Dus wanneer je in de paddock komt bij het paard, zal het paard je direct scannen en kijk wat voor vlees ‘ie in de kuip heeft. Zich afvragen: is deze persoon in staat om te vluchten. Bij iedereen en ook bij andere paarden. Dat is z’n overleving. Dan checkt een paard alles dat vastzit aan emoties, pijn, verdriet, et cetera. Een paard wil iets doen met alles dat dwarszit om goed te kunnen vluchten. Hij wil dat je daarvan afkomt, zodat je wel in staat bent om te vluchten. Een paard spiegelt dat. Dus stel dat hij bij iemand scant en heel erg aan de handen gaat snuffelen, dan weet ik - door m’n opleiding en ervaring - dat iemand waarschijnlijk heel druk in z’n hoofd is en veel gedachten heeft. Dat wil het paard niet; hij wil dat je lekker vrij bent en je goed voelt, zodat je mee kan in de vlucht. Dat geeft ‘ie aan en daar kunnen we dan tijdens een coaching sessie mee aan de gang gaan.’
Veilige setting
‘Wat heel bijzonder is aan paardencoaching en wat ik vaak merk,’ zegt Jacquelien, ‘is dat in de open setting in de paddock, waarbij het paard tussen mij en iemand in staat, zelfs de meest gesloten mensen er echt alles uit gooien. Mensen voelen zich daar veilig en dat is fantastisch. Daar kun je wat mee. Dat is mijn uitgangspunt, dat mensen zich op elk gebied veilig voelen, zowel fysiek als emotioneel. Dat kun je zelf aangeven. Een paard is eerlijk en ik zie wat het paard ziet. Als ik dat benoem en iemand denkt: ‘ho ho, gaan we het niet over hebben’, dan is dat ook goed. Het doet z’n werk toch wel. Uiteindelijk is het de bedoeling om spanningen die iemand heeft weg te halen.’
Vrij van spanning
‘Zo was er laatst iemand die altijd hoofdpijn had, chronische stress, hoge schouders. Ze was voor het eerst van haar leven bij een paard en na een kwartier begon ze te huilen. ‘Ik haal adem tot hier', zei ze. ‘Ik wist niet eens dat ik daar adem kón halen. Ik zag haar schouders zakken, fantastisch toch?! En natuurlijk is het dan niet meteen voor altijd opgelost. Maar iemand is dan wel even spanningsvrij en we kunnen dan gaan kijken naar hoe die spanning wordt opgebouwd en hoe je dat beter en op tijd kunt reguleren.’
Bomvol
Het gaat heel goed met haar bedrijf, vertelt Jacquelien. ‘Ik heb de luxe dat m’n agenda bomvol zit. Ik kan eigenlijk m’n werk niet aan en kan kiezen in m’n klanten. Daarom heb ik ook drie collega’s die op zzp-basis voor mij werken. Als bijvoorbeeld een intake stroperig is, of wanneer het niet helemaal lekker klikt, dan verwijs ik iemand door naar een collega. Dus ik heb over het algemeen mensen om me heen waar ik energie van krijg. Dat is fantastisch en superfijn. En tegelijk ben ik ook egoïstisch en zorg ik heel goed voor mezelf', lacht Jacquelien. ‘Dat betekent ’s morgens vroeg tijd voor mezelf, de paardjes doen, beetje mediteren, chillen, schrijven... Ik had vandaag m’n laatste klant om 13 uur vanmiddag en toen ben ik lekker gaan rijden!’
Luister Jacqueliens podcast, bestel haar boek ‘Van kak naar gemak’, of lees haar column! Meer over Jacquelien en haar paardencoaching lees je op haar website www.myimperium.nl.

'IK SCHUIF REGELMATIG WERK DOOR NAAR COLLEGA'S OMDAT IK M'N KLANTEN GEWOON NIET ALLEMAAL MEER ZELF KAN COACHEN.'
'MENSEN DIE AL LEKKER IN HUN VEL ZITTEN, NÓG GELUKKIGER MAKEN'
‘Hoewel ik pr of social media niet echt nodig heb, doe ik er wel veel aan. Vind het gewoon harstikke leuk. Ik doe zo’n twee posts per dag op Facebook en Instagram. Bijvoorbeeld met verhalen en ervaringen over coachingsessies die ik door elkaar mix en anonimiseer. Daarnaast schrijf ik een column voor de online weekkrant en zet ik al anderhalf jaar elke week een podcastuitzending op Spotify. Met inmiddels al 103 afleveringen heb ik daar al meer dan 10.000 downloads. En afgelopen juli is mijn boek uitgekomen. Het heeft de titel ‘Van kak naar gemak’ en is een handboek voor een fijn en gelukkig leven. Want dat gun ik iedereen. Het geeft tips en oefeningen om heel praktisch en effectief om te gaan met ‘kak’ in je leven. Van kak naar gemak met Jac, zeg maar,’ lacht Jacquelien.
Afgelopen jaar ging het - ondanks, of misschien wel juist dankzij corona - zo goed met Myimperium, dat ik de Hengstenkalender verkocht heb. Ik heb ‘m wel nog een poos naast m’n coachingspraktijk erbij gehouden, maar wil me nu echt helemaal op Myimperium concentreren.
‘M’n droom met Myimperium is letterlijk echt een groot imperium. Coaching in combinatie met EMDR heeft zo’n grote potentie en het kan mensen zó goed verder helpen en gelukkiger maken. Ik zou daarin nog veel meer mensen willen trainen en mijn visie veel meer willen delen. Dan wordt de olievlek ook groter, vooral doordat je dan ookveel meer mensen kunt helpen.’
‘Voor mezelf, persoonlijk gezien, zou ik in de toekomst wel iets als masterminds willen doen. Daarmee wil ik mensen die al lekker in hun vel zitten, nóg sterker en mooier laten zijn en een next level mooi leven geven. Het lijkt me ontzettend gaaf om zo’n verschil te maken bij mensen.’
‘Ik denk dat m’n leven te kort is om dat allemaal te bewerkstelligen en te gaan ondernemen, maar dat is wel m’n droom en m’n toekomst. Ik hoop dat ik dat voor elkaar krijg!’