COLUMN
BROOD EN SPELEN
De sportcolumn is populair en beperkt zich niet meer alleen tot de maandageditie van de krant. Er wordt ook op radio, TV en in podcasts te pletter gekletst, geanalyseerd en geopinieerd over sport. Deskundigen en/of zij die zichzelf zo zien, verdienen er een steeds beter belegde boterham mee. Het was ook hierom weer een druk gevulde zomer.
We herbeleefden de discussie of vrouwenvoetballers dezelfde beloning dienen te krijgen die mannenvoetballers ontvangen. Dit terwijl de Leeuwinnen onder een andere bondscoach hun Europese titel verloren (geen lach op het gezicht van John de Bever dus deze keer en die coach is inmiddels weg). Feit blijft dat voetballers nog altijd strikt genomen werknemers zijn en geen zzp'er kunnen zijn. Ook als ze soms veel beter betaald worden dan hun trainer/coach/manager bepaalt deze laatste als de vertegenwoordiger van de club de tactiek en spelwijze, ergo er is een gezagsverhouding. Dat spelers in enkele gevallen niet luisteren en hun eigen gang gaan, hetgeen overigens soms tot een beter resultaat leidt, doet daar niets aan af.
Ook in het wielrennen is de profrenner werknemer en voert de ploegleider het werkgeversgezag uit. Van waterdrager – vroeger noemden we die knecht – tot kopman zal iedereen mede vanwege de 'oortjes' hebben te luisteren naar de ploegleider die tijdens de koers (#joseenrenaat en #renaatenjose) via de communicatie instructies in de oren tettert. Om maar te zwijgen van de voorbespreking in de steeds luxer wordende ploegbussen waarbij met behulp van Google maps de koers van de dag, de bijzonderheden van de route worden besproken en de benodigde tactiek en taakverdeling worden aangegeven. Ultiem is daarbij de instructie voor de ploegentijdrit die uiterst gestroomlijnd moet worden verreden.
Evenzeer in het wielrennen is de discussie over gelijke beloning van vrouwen en mannen gaande. Annemiek van Vleuten, die niet naar de kleuten ging in de Tour de France Femmes en de ronde won, traint immers samen met haar mannencollega's. Anderzijds rijden de vrouwen kortere etappes en beklimmen ze minder bergen dan de mannen. In de atletiek, waar Femke Bol grossierde in goud op het EK, speelt de beloning uiteraard ook.
De proftennisspeler is een uitzondering. Deze huurt zijn coach en andere hulptroepen in en is dus de baas. In de praktijk zal de speler de coach serieus nemen en zijn/haar aanwijzingen volgen maar als het niet werkt dan zal door de speler afscheid worden genomen van de coach. De proftennisspeler is wel zelfstandig en werkt met personeel (zmp).
Ik zie het er ooit van komen dat professionele teamsporters, zoals de genoemde voetballers en wielrenners en atleten, ook op zzp-basis werkzaam kunnen zijn. Dat zal vooral wijzigingen in de internationale en nationale (sport)regelgeving vergen maar het tijdelijk inhuren van die stormramspits voor de nacompetitie of die klasbak die een perfecte leadout voor de massasprint in die ene ronde kan laten zien, zie ik tot de mogelijkheden behoren. Dat zal ook leiden tot nog meer sportcolumns.
Tom van Laar